[Ervaringsverhaal uit april 2022]
Anne Floor werd maar liefst 5 keer uitgeloot voordat ze eindelijk met haar studie Geneeskunde kon beginnen. In de tussentijd rondde ze een studie Technische Bedrijfskunde af. ‘Aanvankelijk wilde ik neurochirurg worden, maar tijdens mijn coschappen kwam ik er achter dat het ziekenhuis niks voor mij was.’ Anne Floor maakte een switch en ging voor de relatief korte opleiding Huisartsengeneeskunde. ‘Ik had haast’, legt ze uit, ‘was al redelijk op leeftijd door mijn ‘tussenstudie’ en had ook nog een kinderwens. Het was mijn droom ooit in een HOED, met zo’n 5 huisartsen, te stappen. Maar toen ik in een dergelijke HOED was, kwam het besef dat ik liever een duo-praktijk zou willen starten.’   

Associatie
Terwijl ze werkte als waarnemer, kreeg Anne Floor drie kinderen. Toen de jongste 3 werd, vond ze het tijd om om zich heen te kijken. Een huisarts in Veendam bood Anne Floor een associatie aan. Aanvankelijk sloeg Anne Floor het aanbod af, omdat het een praktijk aan huis was. Toen de praktijk overging naar een gezondheidscentrum stapte ze wel in, met het idee de praktijk op korte termijn over te nemen. Helaas duurde dat te lang en daarom verbrak ze de samenwerking. Ze ging met haar gezin op wereldreis. 

Maatschappelijk sociale problemen
Terug in Nederland kreeg Anne Floor haar huidige praktijk in Hoogezand in het vizier. Er werd een waarnemer gezocht voor een praktijk in een gezondheidscentrum. Maar al snel bleek de betreffende huisarts ziek en stond de praktijk ter overname. ‘Ik ben toen praktijkhouder geworden’, vertelt Anne Floor. ‘Het was wel zwaar, want ik kende de 2.000 patiënten, waarvan velen met maatschappelijk sociale problemen, vrijwel niet. Bovendien moest ik door het hoge aantal ouderen veel thuisbezoeken afleggen.’

Spagaat
Door haar tussenstudie Technische Bedrijfskunde weet Anne Floor maar al te goed hoe organisaties in elkaar zitten en die kennis komt haar mooi van pas binnen haar eigen praktijk. ‘Drie dagen in de week houd ik spreekuur, de overige twee dagen, ik noem ze gekscherend ‘aanklooidagen’, ben ik bezig met managementtaken. Dat vind ik heerlijk, die combinatie van patiëntencontact en managementtaken voelt voor mij niet als een spagaat.’

Pot geld
‘Omdat ik een solopraktijk heb, heb ik vrijheid’, vervolgt ze. ‘Ik beheer als het ware een pot geld en daarmee kan ik mensen inkopen, een team om me heen bouwen. Dat vind ik fantastisch! Ik heb nu 8 mensen op de loonlijst, waaronder diverse parttimers. Samen met hen inventariseer ik de zorgbehoefte van onze patiëntenpopulatie en samen zoeken we naar de beste manieren om daaraan te voldoen.’ 

Personeelsbeleid
‘In de opleiding is er onvoldoende aandacht voor personeelsbeleid. Terwijl dat hartstikke belangrijk is. Want hoe waarborg je de continuïteit? Hoe motiveer je je medewerkers? Hoe duid je mensen op ongewenst gedrag? Drie maanden na mijn start als praktijkhouder stuitte ik op weerstand van een medewerker. Ik heb toen de hulp van een mediator ingeroepen en nu heeft die medewerker een andere functie. Ze is hartstikke blij en helemaal op haar plaats. Het inschakelen van hulp van buitenaf kan ik iedereen aanraden. Het is heel gewoon iemand op projectbasis in te huren. Ik heb zelf nog een loopbaancoach gehad waarmee ik kon sparren en mijn beleidsplan kon structureren. Om aankomende praktijkhouders wegwijs te maken, ga ik zelf ook adviezen geven: op Startersavonden die worden georganiseerd door Zorgadvies Groningen ga ik vragen beantwoorden.’ 

Zachte landing
‘Ik ben nu twee jaar actief als solo-praktijkhouder. Daarvóór had ik een gedeelde praktijk met een langer zittende associé, dus was er sprake van een ‘zachte landing’ toen ik daar instapte. Ik hoefde me niet druk te maken of onze medewerkers wel betaald zouden worden. Het was immers allemaal al geregeld. Dat is nu wel anders: hier in Hoogezand-Sappemeer moet ik alles zelf organiseren. Dat vond ik aanvankelijk best wel spannend. Ik ben dan ook blij met de steun die ik kreeg vanuit Zorgadvies Groningen. Zij boden mij onder andere ‘de Praktijkparaplu’ aan zodat ik alle taken die - buiten de patiëntenzorg om - horen bij het praktijkhouderschap, op een rijtje had. Je ziet precies wie al je stakeholders zijn en het geeft inzicht in wat je zelf moet doen en wat je kunt uitbesteden. Reuze handig, kan ik iedereen aanbevelen. Net als het praktijkhouderschap’, besluit Anne Floor opgewekt.